Są pytania, zwykle zwiemy je fundamentalnymi, które są odwieczne, nieruchome i niezmienne jak gwiazdy. Od tysiącleci nurtują one człowieka, a dzieci, za którymi nie stoi jeszcze filozoficzne dziedzictwo ludzkości, mierzą się z nimi w sposób szczególny, bo najczęściej całkiem samotny.  Czym jest świat,  co to znaczy „być” i najtrudniejsze z tych pytań – nieuchronne pytanie o koniec, stają się powodem zamyślenia sześcioletniej Kiry, dachówkowej dziewczynki. W tej szczególnej chwili przychodzi dotrzymać jej towarzystwa Gwiezdnik – pogodny, wrażliwy przewodnik, a ich wieczorne spotkanie pod rozgwieżdżonym niebem przeradza się w egzystencjalną podróż dookoła istnienia i śmierci, w czasie której wspólnie próbują oswoić to, czego nie sposób wyjaśnić. Sztuka utrzymana jest w poetyckiej konwencji baśniowej, a szkatułkowo zbudowane historie w sposób subtelny i ciepły poruszają tematy, na które dorosłym niełatwo rozmawiać jest z dziećmi.

​